مو ده ای سوال جواب پیدا مونیم .
برای روشن شدن ای گپ ، مو ده برده شدن حجرالاسود و یا همو سنگ سیاه از کعبه (318 هجری قمری) فکر مونیم که معمولا کسایی که مصلوب شودن عیسی را رد مونه ، از سوره ی زیر برای بیان افکارخو استفاده مونه .
و گفتن اي شان: هر آئي نه ما کشتي م مسي ح عي سی پسر مري م را پ يغمبر خدا را و نکشتند او را و
نه بر دار کردند او را و لي کن مشتبه شد برای ايشان. وهرآئ ينه آنانکه اختَلف کردند در اي ن
باره البته در شک اند از آن. ن ي ست برای اي شان به آن از علم مگر پي روی کردن گمان. و
نکشتند او را به ي قي ن. )157)سوره ی النساء، آیه ی 157
آیا عیسی مسیح کشته شده است؟
دقت کنید که این آیه نموگه که عیسی مسیح نمرد؛ این آیه موگه که یهودیان “نه او را کشتند و نه مصلوب کده …”، که این با جمله ی پیش فرق داره . کتاب مقدس ده مو موگه که یهودیان عیسی مسیح را دستگیر کدن و او را برای بازجویی و جواب ده ای سوال پیش کاهن اعظم بردند:
“صبح زود عیسی را نزد قیافا به کاخ فرماندار بردند. یهودیان به کاخ وارد نشدند، مبادا ناپاک شوند و نتوانند غذای پسح را بخورند.”
انجیل یوحنا، آیه ی28
پونتیوس پیلاطس، فرماندار رم بود؛ ده او وخت و زمان سرزمین اسرائیل تحت اشغال رومیان یود، ازی خاطر یهودیان نمیتنه امری صادر و عیسی را اعدام کنند. فرماندار رم، باید تصمیمی می گرفت. او عیسی را بدست سربازای خو ، که آنها نیز رومی بودند، سپرد.
۱۶پس پیلاتُس اُو ره دَزوا تسلِیم کد تا دَ صلِیب میخکوب شُنه.
عیسیٰ دَ صلِیب کُشته مُوشه
اوخته اُونا عیسیٰ ره گِرِفت
19:16انجیل یوحن
بنابراین، می بینیم که این رومیان بودند که او را به صلیب کشیدند. هنگامی که یکی از شاگردان عیسی، رهبران یهودی را متهم کرد، چنین گفت:
۳خُدای اِبراهِیم، اِسحاق و یعقُوب، یعنی خُدای بابه کَلونای مو، خِدمتگار خُو عیسیٰ ره سر بِلند کد، امُو ره که شُمو دَ دِستِ پیلاتُس تسلِیم کدِید تا دَ مَرگ محکُوم شُنه، اگرچِه پیلاتُس میخاست اُو ره ایله کُنه، مگم شُمو اُو ره دَ حُضُورِ پیلاتُس رَد کدِید.
اعمال رسولان، 3:13
رهبران یهودی، عیسی مسیح را به رومیان تحویل دادند و رومیان نیز او را به صلیب کشید باد از ای که ده روی صلیب جان داد جسد او را در داخل قبرستانی ایشتن :
“در نزدیكی محلی كه او مصلوب شد، باغی بود و در او باغ قبر تازه‌ای قرار داشت كه هنوز کسی ده شی دفن نشده بود.چون روز پیش از سبت بود و قبر هم در همان نزدیكی قرار داشت، جسد عیسی را در آنجا دفن كردند.” انجیل یوحنا، 42-41
همو رقم که در بالا خواندیم، سوره ی الانساء، در مورد مصلوب نشدن عیسی مسیح توسط یهودیا حرف می زنه این کاملا درست است، زیرا که او ده دست رومیان مصلوب شد.
سوره ی مریم و مرگ عیسی مسیح
سوره ی مریم برای ما این موضوع را روشن می کند که آیا عیسی مسیح مرده است یا نه.
و سالم است بر من روزي که تولد شدم و روزيکه بميرم و روزيکه برانگي خته شوم زنده.
)33( اي ن است )سرگذشت( عي سی پسر مري م. سخن راست آنکه در بارۀ او شک می کنند. )3سوره ی مریم، آیه ی 33 تا 34
در این آیات ده روشنی بیان شده است که عیسی مسیح از قبل مرگ خود را می دانست. انجیل در این باره چنین می نویسد.
نظریه ی “کشته شدن یهودای اسخریوطی به جای عیسی مسیح”
نظریه ی تغییر چهره ی یهودا و شبیه شدن از او عیسی مسیح، زیاد شنیده موشه : “روحانیون یهودی یهودا (که شبیه عیسی بود) را دستگیر مونه ؛ سربازای رومی، یهودا (که شبیه عیسی بود) را به صلیب کشیدن و سپس او را دفن کدن “. طبق این نظریه، عیسی مسیح نمرده و ده اسمو سفر کده . در قرآن و در کتاب مقدس، رویداد ها ای رقم ده تصویر نکشیده شده است. ده ای حال، این نظریه به صورت کته در میان مردم پخش شده است. در ادامه به بررسی زیاد این نظریه پرداخت مونیم .
عیسی مسیح در تاریخ
شواهد و اسناد تاریخی درباره ی عیسی مسیح و مرگ شی موجود موشه . بیایید دو مورد از آنها را بررسی مونیم تاسیتوس سناتور و تاریخ نگاری رومی بود. او در یکی از نوشته های خود، که راجع به نرون کلاودیوس، امپراتور روم بود، از عیسی مسیح نیز نام برد:
“به خاطر جنایات وحشتناکی که مرتکب شده بودند، کُله گی از مسیحیان تنفر دشت . نرون آنها را با شدیدترین عذابها مجازات کد. مالم آنا، مسیح، در وخت سلطنت پونتیوس پیلاطس، حاکم رومی، کشته شد. با وجود ای، آنا فعالیت خود را نه تنها در یهودیه بلکه در سراسر روم از سر گرفت” تاسیتوس، سالنامه ها، xv. 44
تاسیتوس ای موضع های زیر را در باری عیسی مسیح تایید مونه :
- او یک شخصیت تاریخی بوده است؛
- او ده امر پونتیوس پیلاطس، به صلیب کشیده شده است؛
- شاگردای عیسی مسیح، باد از مرگ او، رسالت و ماموریت خود را از یهودیه شروع کدن؛
- در سال 65 بعد میلاد، در وخت سلطنت نرون، آنها به تبلیغ مسیحیت از یهودیه تا سراسر رم پرداختند، طوری که امپراتور روم مجبور به مقابله با آنها شد.
یوسف فلاوی یک تاریخ نگار یهودی – رومی و زندگی‌نامه نویس بزرگان دینی و شاهان اجدادی یهود بود که تاریخ یهود را با تاکید ویژه بر سده اول میلادی ثبت کرده است. او در مورد عیسی مسیح نیز مطالبی نوشته است:
“در او وخت مرد خردمند و عاقلی به نام عیسی وجود داشت. او مهربان و پاک بود. بسیاری از یهودیان و غیر یهودیان مرید شی شدن . پونتیوس پیلاطس امر مرگ شی را داد. با این حال شاگردای شی او را ادامه دادن . به گفته ی شاگردا شی، او سه روز پس از مرگ شی، زنده شده و ده آنها ظاهر شده است.
” یوسف فلاوی، Antiquities xviii. 33
یوسف فلاوی موارد زیر را تایید می کند:
- عیسی مسیح شخصیت واقعی است؛
- او رهبر دینی بوده است؛
- او به دستور پونتیوس پیلاطس، حاکم رومی کشته شده است؛
- بعد از مرگ عیسی، شاگردانش رستاخیزش را به همگان اعلام کردند.
از این نوشته های تاریخی می توان به این نتیجه رسید که مرگ عیسی مسیح برای همه معلوم و روشن بوده است و شاگردانش زنده شدن او را در سراسر روم اعلام کرده بودند.
دیدگاه تاریخی کتاب مقدس
در کتاب اعمال رسولان آمده است که چند هفته پس از مرگ عیسی مسیح بر روی صلیب، شاگردان وی رستاخیزش را در معبد اورشلیم به همگان اعلام کردند:
۱اُونا قد مردُم دَرَو توره مُوگُفت که پیشوایو و قومَندانِ مُحافِظِینِ خانِه خُدا و بعضی از صدُوقی ها دَ سرِ ازوا اَمَد. ۲اُونا غَدر قار بُود، چراکه پِترُس و یوحَنّا دَ مردُم تعلِیم مِیدَد و اِعلان کده مُوگُفت که ”دَ نامِ عیسیٰ مُرده ها از مَرگ دُوباره زِنده مُوشه.“ ۳پس اُونا ره دِستگِیر کده تا روزِ دِیگه دَ بَندی‌خانه اَندخت، چراکه امُو غَیت شام بُود. ۴مگم غَدر کسای که پَیغام ره شِنِید، ایمان اَوُرد و تعدادِ ایماندارای مَرد دَ حدُودِ پَنج هزار نفر رسِید. ۵روزِ دِیگِه شی رهبرا، رِیش سفیدا و عالِمای دِین دَ اورُشَلیم جَم شُد. ۶پیشوای بُزُرگ دَ نامِ حنّا قد قَیافا، یوحَنّا، سِکَندر و دِیگه نفرای که پگِ ازوا از خانَوارِ پیشوای بُزُرگ بُود، ام دَ اُونجی حُضُور دَشت. ۷اُونا پِترُس و یوحَنّا ره دَ غولِ مجلِس اَوُرده ازوا سَوال کد: ”شُمو دَ چی قُدرت و دَ نامِ کِی امی کار ره کدِید؟“ ۸اوخته پِترُس از روح اُلقُدس پُر شُده دَزوا گُفت: ”اَی رَهبرا و رِیش سفیدای قَوم، ۹اگه اِمروز از خاطرِ کارِ نیکِ که دَ حقِ یگ آدمِ لَنگ انجام دَده شُده از مو بازخاست مُوشه و پُرسان مُوشه که چی رقم اِی آدم شفا یافته، ۱۰بیلِید که دَ پگِ ازشُمو و دَ تمامِ قَومِ اِسرائیل معلُوم شُنه که اِی آدم دَ نامِ عیسیٰ مسیحِ ناصِری که شُمو اُو ره دَ صلِیب میخکوب کدِید، ولے خُدا اُو ره دُوباره زِنده کد، جور و تَندُرُست دَ پیش شُمو ایسته یَه. ۱۱امی عیسیٰ
’سنگی که شُمو اُستاکارا دُور پورته کدِید،
سنگِ مُهِمِ تادَو شُده.‘
۱۲غَیر از اُو هیچ کسِ دِیگه نِجات دَده نَمِیتنه، چُون دَ تَی آسمو هیچ نامِ دِیگه دَ بَینِ مردُم دَده نَشُده که مو دَ وسِیلِه ازُو نِجات پَیدا کنی.“
۱۳وختِیکه اُونا دلیری پِترُس و یوحَنّا ره هُوش کد و فامِید که اُونا آدمای ناخانده و بےسَواد اَسته، حَیرو مَند و شِنَخت که اُونا قد عیسیٰ بُوده. ۱۴مگم وختی اُونا آدمِ شفایافته ره دَ پالُوی پِترُس و یوحَنّا دِید، دَ خِلافِ ازوا هیچ چِیز گُفته نَتنِست. ۱۵پس اَمر کد که اُونا از مجلِسِ شورا بُر شُنه و خودگون شی قد یگ دِیگِه خُو دَ مشوَره شُد ۱۶و گُفت: ”قد ازی آدما چی کار کنی؟ چُون امی مُعجزِه کٹه که دَ وسِیلِه ازوا انجام شُده، تمامِ مردُمِ اورُشَلیم از شی خبر اَسته و مو ام اِنکار نَمِیتَنی. ۱۷مگم بَلدِه ازی که امی گپا دَ مینکلِ مردُم کَلوتَر تِیت نَشُنه، مو باید اُونا ره اَخطار بِدی که دَ نامِ عیسیٰ دِیگه قد هیچ کس گپ نَزَنه.
اعمال رسولان، 17-1: 4
۷مگم پیشوای بُزُرگ و همدِستای شی که از فِرقِه صدُوقیا بُود، از حَسَد دَ جوش اَمَد ۱۸و رسُولا ره دِستگِیر کده دَ بَندی خانِه عُمُومی اَندخت. ۱۹لیکِن دَ امزُو شاو ملایکِه خُداوند درگه های بَندی‌خانه ره واز کد و اُونا ره بُر کده گُفت: ۲۰”دَ خانِه خُدا بورِید و دَ اُونجی ایسته شُده تمامِ پَیغامِ امزی زِندگی نَو ره مُکَمَل دَ مردُم اِعلان کُنِید.“ ۲۱اُونا امی تورا ره شِنِید و صَباح‌گاه دَ خانِه خُدا داخِل شُده دَ تعلِیم دَدو شُروع کد.
وختِیکه پیشوای بُزُرگ قد تمامِ دار-و-دِستِه خُو جَم شُد و اُونا پگِ اعضای شورای یهُود و رِیش سفیدای بَنی اِسرائیل ره کُوی کد، اوخته چند نفر ره دَ بَندی‌خانه رَیی کد تا رسُولا ره گِرِفته بیره. ۲۲مگم وختی مامُورا دَ بَندی‌خانه رسِید، اُونا ره دَ اُونجی پَیدا نَتنِست. اوخته مامُورا پس اَمَد و دَزوا خبر دَده گُفت: ۲۳”درگه های بَندی‌خانه مُکَمَل کیب بُود و پَیره‌دارا دَ دَمِ درگه ها پَیره‌داری مُوکد. مگم وختِیکه اُونجی ره واز کدی، هیچ کس ره دَ مَنِه شی پَیدا نَتنِستی.“ ۲۴قومَندانِ مُحافِظِینِ خانِه خُدا و پیشوایونِ عالی مقام امی توره ها ره شِنِید، اُونا لال شُده مَند که ”آخِرِ ازی چی مُوشه؟“ ۲۵دَ امزُو لَحظه یگ نفر خبر اَوُرده گُفت: ”امُو کسای ره که شُمو دَ بَندی‌خانه اَندخته بُودِید، دَ خانِه خُدا ایسته شُده و دَرَو دَ مردُم تعلِیم مِیدیه.“ ۲۶اوخته قومَندان قد پَیره‌دارا رفت و اُونا ره بِدُونِ جَبر-و-سِتَم اَوُرد، چُون اُونا مِیتَرسِید که مردُم اُونا ره بخاطرِ رسُولا سنگسار نَکنه. ۲۷پس اُونا ره اَوُرده دَ پیشِ شورا ایسته کد و پیشوای بُزُرگ ازوا پُرسان کده گُفت: ۲۸”آیا دَز شُمو سخت حُکم نَکدی که دَ اِی نام دِیگه تعلِیم نَدِید؟ لیکِن شُمو تمامِ شارِ اورُشَلیم ره قد تعلِیم خُو پُر کدِید و قَصد دَرِید که خُونِ ازی آدم ره دَ گردونِ ازمو بِندَزِید!“ ۲۹پِترُس و دِیگه رسُولا دَ جوابِ ازوا گُفت: ”مو باید از خُدا اِطاعَت کنی، نَه از اِنسان. ۳۰خُدای بابه‌کَلونای مو امُو عیسیٰ ره که شُمو دَ صلِیب باله کده کُشتِید، دُوباره زِنده کد. ۳۱خُدا اُو ره سربِلند کد و دَ دِستِ راست خُو شَنده سروَر و نِجات دِهِنده تعیِین کد تا دَ قَومِ اِسرائیل فرصت بِدیه که توبه کُنه و گُناهای شی بخشِیده شُنه. ۳۲مو شاهِدای امزی چِیزا اَستی، امُو رقم که روح اُلقُدس ام شاهِد اَسته و خُدا روح اُلقُدس ره دَ امزُو کسای دَده که از شی اِطاعَت مُوکُنه.“
۳۳اعضای شورا از شِنِیدونِ امزی توره ها دَ سرِ قار اَمَده قَصد کد که اُونا ره بُکُشه. ۳۴لیکِن دَ شورا یگ نفرِ فرِیسی دَ نامِ گَمالائیل که یگ عالِمِ دِین بُود و پگِ مردُم دَزشی کَلو اِحتِرام دَشت، ایسته شُده اَمر کد که رسُولا ره بَلدِه چند لَحظه دَ بُرو بُر کُنه. ۳۵بعد ازُو دَ نفرای شورا گُفت: ”او مَردای اِسرائیل، چِیزی ره که شُمو قَصد دَرِید دَ حقِ امزی مَردا انجام بِدِید دَ بارِه شی اِحتیاط کُنِید، ۳۶چراکه چند وخت پیش یگ نفر دَ نامِ تیئُودا باله شُده اِدعا کد که ’ما آدمِ بُزُرگ اَستُم‘ و تقرِیباً چار صد نفر ام پَیرَوِ ازُو شُد؛ لیکِن خود شی کُشته شُد و پَیرَوای شی تِیت‌پَرَک شُد و اُو دَ هیچ برابر شُد. ۳۷بعد ازُو، دَ دَورونِ روزای سرشُماری یگ شخص دَ نامِ یهُودای جلِیلی باله شُد و یگ ڈَل ره رهبری کده شورِش کد. اُو ام کُشته شُد و تمامِ پَیرَوای شی تِیت‌پَرَک شُد. ۳۸و آلی دَز شُمو مُوگُم که دَزی آدما کار نَدَشته بَشِید و اُونا ره ایله کنِید، چُون اگه نَقشه و کارِ ازوا از اِنسان بَشه، خود بَخود ناکام مُوشه. ۳۹لیکِن اگه از طرفِ خُدا بَشه، شُمو نَمِیتَنِید که دَمِ رُوی ازوا ره بِگِیرِید. اِحتیاط کُنِید، نَشُنه که شُمو خود ره قد خُدا دَ جنگ بِندَزِید!“
اُونا پَندِ ازُو ره قبُول کد ۴۰و رسُولا ره اَوُرده قَمچی زَد و اَمر کد که دَ نامِ عیسیٰ دِیگه توره نَگُیه. بعد ازُو اُونا ره ایله کد. ۴۱رسُولا از شورا بُرو بُر شُد و خوشحالی مُوکد، چُون اُونا لایقِ ازی شِنَخته شُد که بخاطرِ نامِ عیسیٰ تَوهِین-و-تحقِیر شُنه.
اعمال رسولان، 41-17: 5
توجه کنید که چی رقمی رهبران یهودی سخت تلاش موکدن تا آنا را ساکت کنند. امروزه نیز شاهد ای رقم واکنش هایی از سوی بعضی دولتمردان هستیم؛ آنها مسیحیان را دستگیر، تهدید و شکنجه موکدن و حتی در برخی موارد میکشن . همو رقم که خواندیم، شاگردای عیسی، در شهر اورشلیم اعلان موکدن . چند هفته پیش در آن شهر مردی شبیه به عیسی مسیح در ملاعام اعدام شد و سپس به خاک سپرده شد. آن مرد که بود؟ آیا او عیسی مسیح بود یا یهودا، که ده او از نظر ظاهری شباهت داشت؟
بیید این مسئله را از هر نظر مورد بررسی قرار بدهیم و نتیجه های منطقی را انتخاب بکنیم.
مقبره و جنازه ی عیسی مسیح
در مورد مسئله ی مقبره، دو گزینه وجود دارد؛ مقبره یا خالی است و یا جنازه ای در داخلش وجود دارد. هیچ انتخاب دیگری نمیتنه وجود داشته باشد.
فرض کنید که یهودا را اشتباهی، به خاطر اشتباه خو ده عیسی مسیح، به جای او مصلوب کدن و سپس جنازه اش را در مقبره ای گذاشتند. حال به اتفاقات بعدی فکر کنید. کتاب های ده جامانده از آرشیو های تاریخی ده مو موگه که اندکی پس از مرگ او بر روی صلیب، شاگردای او در اورشلیم به تبلیغ و تعلیم آموزه های او پرداختند. همچنین در این کتاب ها می خوانیم که مقامات او وخت علیه ی آنها اقدامات جدی انجام داده بودند. حال اگر فرض کنیم، یهودا از خاطر شباهت شی ده عیسیده جای او کشته شده است، پس جنازه ی او باید طبق این فرضیه در مقبره باشد. شاگردای عیسی و تقریبا همه اشتباه تصور موکدن و در واقع بنا بر این فرضیه این جسد متعلق ده یهودا موبشه .
این سوال پیش مییه که چرا رهبران رومی و یهودی در اورشلیم، به جای دستگیری، شکنجه و کشتن شاگردان، جنازه ای که در مقبره بود را برای افشای دروغ حواریون ده مردم نشان ندادند؟ اگر جنازه ای در قبرستان بود، بی شک آنا، آنرا برای اثبات گپ های استفاده میکدن ؛ اما آنها این کار را انجام ندادند، زیرا که جنازه ای در مقبره نبود و قبرستان خالی بود.
مثالی از الحجر الأسود، کعبه و مساجد موجود در شهر های مکه و مدینه
در سال ۳۱۷ هجری قرمطیان ده مکه حمله کدن و حجر الاسود را نیز به سرزمین خود، احساء بحرین بردن و آن سنگ مدت بیست و دو سال در یک خانه نصب بود تا ای که در سال ۳۳۹ دروخت حکومت مطیع الله عباسی با وساطت ابوعلی علوی، حجرالاسود را که حالی شکسته بود ده مکه انتقال داده و آنگاه در جای کنونی آن در کعبه نصب نمودند.امکان دره این سنگ در جای خو نباشه .
این وضعیت را تصور کنید: در مسجد جامع مکه (مسجدالحرام)، گروهی شروع ده سخنرانی مونه و اعلام مونه که سنگ حجر الاسود دیگر در کعبه وجود ندارد. آنها چنان قانع کننده گپ میزنه که زائرانی که در مسجد هستن شروع ده باور کردن ناپدید شدن سنگ سیاه موکنن. خادم الحرمین الشریفین، چی رقمی میتنن با این مسئله مقابله کنن؟ (خادم الحرمین الشریفین لفظی تاریخی و لقبی احترام‌آمیز، ده مانای محافظ یا کلیددار دو مسجد از مقدس‌ترین مساجد اسلامی، مسجدالحرام در مکه و مسجدالنّبی در مدینه است. پادشاهان آل سعود، رسمی و در مکاتبات اداری قد ای نام خطاب موشه ). اگر گپ های ان گروه جور شده گی و دروغ و سنگ در مکه باشه ، بهترین راه این است که سنگ را بیرون آورده ده همه نشان بده . قد این کار بلافاصله مسئله حل خواهد شد. مجاورت سنگ حجرالاسود با مسجدی در نزدیکی مکه این امکان را فراهم مونه تا نگهبانان ده راحتی آنرا ده مردم نشان بده . اگر نگهبانان نتوانند سنگ را نشان بده ، ای ده زی مانا است که سنگ دوباره ماثل سال 317 پیش از میلاد ده سرقت برده شده است.اما اگر این گروه این گپ های را در مسجد النبی در شهر مدینه یه مردم موگفت ، به خاطر فاصله ی زیاد بین کعبه و مسجد النبی (حدود 450 کیلومتر)، کار محافظان سختتر موشد و آنها به این راحتی ها نمی توانستند سنگ را ده مردم مدینه نشان بده .
به عبارتی دیگر، هر چه فاصله ی مکانی که آن سخنان بیان شد به جایی که سنگ حجر الاسود بود نزدیک باشد، اثبات دروغ بودن شایعات راحتتر و سریعتر است.
رهبران یهودی که رستاخیز عیسی مسیح را قبول نداشتند، برای اثبات سخنان خود در مقابل شاگردان مسیح، جنازه را به جمعیت نشان ندادند
مثالی که در بالا دیدیم را نیز می توانیم برای مسئله ی جنازه ی مسیح تطبیق کنیم. اگر فرض کنیم که یهودا، اشتباهی، فقط به خاطر شباهتش به مسیح به صلیب کشیده شده و بعد در قبرستانی دفن شده است، باید بدانیم که فاصله ی آن مقبره با معبدی که روحانیون یهودی در آنجا بودند، فقط چند متر بوده است. شاگردان عیسی مسیح با صدای بلند در مورد زنده شدن او برای مردم موعظه می کردند؛ این بدان معنی است که همه به راحتی سخنان آنها را می شنیدند. رهبران یهودی می توانستند جسد یهودا را برای اثبات دروغ گویی شاگردان، به مردم نشان دهند. با اینکه فاصله معبد تا آن مقبره فقط چند متر بود، آنها اینکار را انجام ندادند؛ دلیلش خیلی روشن و واضح است: جسدی در مقبره وجود نداشت.
هزاران نفر در شهر اورشلیم به سخنان شاگردان عیسی مسیح ایمان آوردند
در آن زمان، هزاران نفر در اورشلیم به سخنان شاگردان عیسی مسیح ایمان آوردند؛ لازم به یادآوری است که این موعظه ها در مورد زنده شدن عیسی مسیح بود.
اگر شما هم در میان جمعیتی بودید که به سخنان پطرس گوش می داد، آیا برای اطمینان، به بررسی مقبره می رفتید؟ اگر جنازه ی یهودا (بر اساس فرضی که گفته بودیم)، در قبر بود، کسی به سخنان شاگردان باور نمی کرد. خالی بودن مقبره ی عیسی، باعث ایمان هزاران نفر به سخنان شاگردان مسیح شد و این فرضیه ی “مصلوب شدن اشتباهی یهودا به خاطر شباهتش به مسیح” را بی اساس خواند.
فرضیه ی “مصلوب شدن اشتباهی یهودا به خاطر شباهتش به مسیح” نمی تواند توضیحی برای مقبره ی خالی داشته باشد
مشكل اين نظريه این است که بر اساس آن می بایست جنازه ای در مقبره وجود داشته باشد، ولی جنازه ای در کار نیست و قبر خالی است. شاگردان عیسی مسیح، در شهری که او به صلیب کشیده شده بود، در مورد زنده شدنش موعظه کردند. این حادثه فقط چند هفته بعد از عید پنطیکاست رخ داد.
فقط دو گزینه وجود داشت: 1. یا جنازه ی یهودا که به دلیل شباهتش به عیسی مسیح اشتباهی مصلوب شده بود، در مقبره وجود داشت، و یا 2. مقبره خالی بود و عیسی مسیح واقعا زنده شده بود. گزینه ی اول را بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که قبر خالی است و جنازه ای در آن وجود ندارد. حال با همه ی این دلایل به این نتیجه ی دیگری دست می یابیم: “عیسی مسیح توسط رومیان مصلوب شده و سپس بعد از مرگ زنده شده است. در اینباره بارها پیشگویی و نبوت شده است و مسیح با این کارش به ما زندگی نو را پیشنهاد می کند.
با بررسی و تحقیق بیشتر بر روی این مسئله، بیایید نظری به نوشته های پژوهشگر و محقق جوزف ال. کامینگ بیاندازیم؛ این نوشته ها در مورد ادبیات اهل سنت، نظرات و دیدگاه های روحانیون سنی می باشند.