عیسی مسیح رحمت خود را نشان می دهد

آیا شما تاکنون قانون شریعت را نقض کرده اید؟ هیچ یک از ما نمی خواهیم قانون را بشکنیم و نقض کنیم، اما بسیاری از ما امیدواریم که با پنهان کردن گناهان و اشتباهات خود، از شر شرمساری و حس خجالت خلاص می شویم. اما اگر گناهان شما در معرض دید باشد، امیدتان چه می شود؟

سوره ی لقمان به ما یادآوری می کند که:

“اين است آيات كتاب حكمت‏ آموز، [كه] براى نيكوكاران رهنمود و رحمتى است.” 

سوره ی لقمان، آیه ی 2 تا 3

سوره ی لقمان به ما می گوید که “کسانی که کارهای نیکو انجام می دهند”،بر رحمت خداوند می توانند امید ببندند. در سوره ی الحجر یک سوال خیلی مهم مطرح می شود:

“گفت چه كسى جز گمراهان از رحمت پروردگارش نوميد مى ‏شود.”      

سوره ی الحجر، آیه ی 56

پس در مورد کسانی که گمراه می شوند، چه می توان گفت؟ مأموریت عیسی مسیح برای كسانی است كه گمراه شده اند و شایسته رحمت خداوند نیستند. عیسی مسیح می تواند به کسانی که از گناهان خود شرمنده هستند، رحم کند.

این اتفاق برای زن جوانی رخ داد. در آن هنگام عیسی مسیح به مردمی که در اطرافش جمع شده بودند، تعلیم می داد. کتاب مقدس در اینباره می نویسد:

زن گرفتار زنا شد

“و صبح زود باز به معبد بزرگ آمد و همهٔ مردم به دور او جمع شدند و او نشست و به تعلیم دادن آنها مشغول شد. در این وقت علما و فریسیان زنی را كه در هنگام عمل زنا گرفته بودند پیش او آوردند و در وسط برپا داشتند.آنان به او گفتند: «ای استاد، این زن را در هنگام عمل زنا گرفته‌ایم. موسی در تورات به ما دستور داده است كه چنین زنهایی باید سنگسار شوند. امّا تو در این باره چه می‌گویی؟» آنان از روی امتحان این را گفتند تا دلیلی برای اتّهام او پیدا كنند. امّا عیسی سر بزیر افكند و با انگشت خود روی زمین می‌نوشت. ولی چون آنان با اصرار به سؤال خود ادامه دادند، عیسی سر خود را بلند كرد و گفت: «آن کسی‌که در میان شما بی‌گناه است سنگ اول را به او بزند.» عیسی باز سر خود را بزیر افكند و بر زمین می‌نوشت. وقتی آنها این را شنیدند، از پیران شروع كرده یک به یک بیرون رفتند و عیسی تنها با آن زن كه در وسط ایستاده بود، باقی ماند.عیسی سر خود را بلند كرد و به آن زن گفت: «آنها كجا رفتند؟ کسی تو را محكوم نكرد؟» زن گفت: «هیچ‌کس ای آقا.» عیسی گفت: «من هم تو را محكوم نمی‌کنم، برو و دیگر گناه نكن.»”     

انجیل یوحنا 11-2: 8

این زن را در حال زنا کردن دستگیر کرده بودند و آنها می خواستند او را طبق شریعت موسی سنگسار كنند، اما ابتدا آنها او را نزد عیسی مسیح آوردند و خواستند كه تصمیم او را دراینباره بدانند. آیا او قانون موسی را تأیید خواهد کرد؟ (در اصل، طبق شریعت موسی، زن و مردی که مرتکب زنا شده اند، باید سنگسار شوند، اما این بار آنها فقط می خواستند زن را مجازات کنند).

عدالت خداوند و گناه بشر

عیسی مسیح قانون موسی را نقض نکرد. این قانون توسط خداوند به موسی داده شده و در بر گیرنده ی عدالت كامل او بود. اما عیسی از انسان هایی که در آنجا ایستاده بودند، خواست تا کسی که در بین آنها بی گناه بود، اولین سنگ را به سمت زن پرتاب کند. روحانیون دینی که در آنجا ایستاده بودند، با این سخنان عیسی، یاد این آیات مزامیر افتادند:

” خداوند از آسمان بر مردم روی زمین می‌نگردتا ببیند که آیا شخص فهمیده‌ای وجود داردکه طالب خدا باشد. امّا همه گمراه و یکسان فاسد شده‌اند.حتّی یک نفر نیكوکار هم در بین آنها نیست.”   

 مزامیر 3-2: 14

یعنی نه تنها کافران، بت پرستان و مشرکان گناهکار هستند؛ بلکه کسانی که به خدا و پیامبرانش ایمان دارند نیز گناه می کنند. در حقیقت، طبق این آیه، وقتی خدا به مردم نگاه می کند، حتی یک فرد خوب و بی گناه هم پیدا نخواهد کرد.

قوانین شریعت موسی به مردم عدالت كامل خدا را نشان می دهد. کسانی که از قانون پیروی می کردند، صالح شمرده می شدند. پیروی از قوانین شریعت خیلی سخت بود؛ یک سرپیچی، همه چیز را از بین می برد. بنابراین نباید نافرمانی صورت می گرفت.

رحمت خداوند

اما از آنجا که “همه گناه کرده اند”، باید ضمانت دیگری وجود داشته باشد. این ضمانت نباید بر اساس شایستگی و لیاقت مردم می بود، زیرا مردم نمی توانستند قانون را بجای آورند. به خاطر همین هم، می بایست این ضمانت بر اساس ویژگی دیگری از خدا باشد:رحمت خداوند. او رحمت خود را به انسان ها می بخشد. در قوانین شریعت موسی در اینباره نوشته شده است که:“به تمامی کسانی که روی درب ورودی خانه شان، خون قربانی را مالیده اند، رحمت و زندگی بخشیده شده است؛ گاوی که هارون قربانی کرده بود (همان گاوی که در سوره ی بقره ار آن یاد می شود) در مورد این واقعه پیشگویی می کند. حتی خیلی قبل تر از هارون، وقتی که خداوند لباس های آدم را آماده کرد و به او داد، امیدی برای رحمت خداوند وجود داشت. به قربانی هابیل و به نوح نبی، رحمت داده شده بود. کتاب های عهد عتیق نیز با نوشتن در مورد مرحمت و رحمت خداوند، به او توکل می کنند:

 “من بر آن تخته سنگ هفت سطحی که در مقابل یهوشع گذاشته‌ام جمله‌ای را حک خواهم نمود و در یک روز گناه این سرزمین را برمی‌دارم.در آن روز هریک از شما همسایهٔ خود را دعوت خواهد کرد که در زیر سایهٔ تاک و درختان انجیر او در صلح و صفا بنشیند.”         

کتاب زکریای نبی 3:9

اکنون نیز عیسی مسیح، به کسی  مرحمتش را نشان می دهد که امیدی به رحمت خداوند ندارد. جالب اینجاست که در اینجا راجع به دین زن حرفی زده نمی شود. ما می دانیم که عیسی مسیح در “موعظه در کوه” چنین گفته بود:

“خوشا به حال رحم‌كنندگان، زیرا ایشان رحمت را خواهند دید.”   

انجیل متی 5:7

و

“دربارهٔ دیگران قضاوت نكنید تا مورد قضاوت قرار نگیرید. همان‌ طور كه شما دیگران را محكوم می‌کنید، خودتان نیز محكوم خواهید شد. با هر پیمانه‌ ای كه به دیگران بدهید، با همان پیمانه عوض خواهید گرفت.”    

انجیل متی 2-1: 7

به دیگران رحم کنید، تا به شما هم رحم شود

در روز داوری، هر یک از ما نیازمند رحمت الهی هستیم. عیسی می خواست به هر کسی که قانون را آشکارا نقض می کرد و شایسته ی رحمت نبود، رحمت الهی را نشان دهد. به گفته ی او، میزان رحمتی که نسبت به دیگران نشان می دهیم، میزان رحمتی که دریافت خواهیم کرد را تعیین می کند. ما خیلی خوب بلدیم سریع دیگران را مورد قضاوت خود قرار دهیم. درگیری ها و بحث های زیادی در پیرامونمان صورت می گیرد. اگر به کسانی که به ما بدی کرده اند، رحمت کنیم، کار عاقلانه ای خواهیم کرد. بیایید از خداوند بخواهیم، تا ما را تغییر بدهد. بگذارید ما را شبیه عیسی مسیح کند؛ یعنی مانند آن کسی که به کسانی که لایق شفقت الهی نبودند، رحمت الهی را نشان داد. در این صورت، ما نیز که شایسته رحمت نیستیم، در هنگام نیاز به آن، آن را دریافت خواهیم کرد. حال می توانیم، رحمتی که در خبر خوش انجیل به ما ارائه شده است را بهتر درک کنیم.