هفته ی آخر زندگی عیسی مسیح با ورودش به اورشلیم آغاز شد. سوره ی الأنبياء در این باره ده مو موگه :
“و آن [زن را ياد كن] كه خود را پاكدامن نگاه داشت و از روح خويش در او دميديم و او و پسرش را براى جهانيان آيتى قرار داديم.”
سوره ی الانبیاء، آیه ی 91
سوره ی الانبیاءده روشنی موگه : خداوند عیسی مسیح فقط برای گروه خاصی روان نکده (فقط برای یهودیان یا مسیحیان)؛ بلکه او را برای تمامی انسان های جهان روان کده . او با فرستادن عیسی مسیح، معجزه ی بزرگی کرد. چی رقم روان کدن عیسی مسیح بلدی مو یک معجزه است؟ وقتی خدا دنیا را آفرید، آن را برای همه ی جهان و مردم آفرید. از ای خاطر ، در آخرین هفته ی زندگی عیسی، تمامی اعمال وگپ های شی ده شش روز آفرینش اشاره کرده است (طبق آموزه های قرآن و تورات، خدا همه چیز را در 6 روز آفریده است).
مو روز های هفته ی آخر زندگی عیسی مسیح را بررسی خاد کدیم و خاد دیدیم که آخرین گپ ها و کارهای او چی رقم شش روز آفرینش اشاره داره اتفاقاتی که هر روز در این هفته روی خواهد داد را خواهید دید. تمامی این اتفاقات توسط خدا از قبل برنامه ریزی شده و طبق اراده ی او پیش موره . این رویداد ها توسط انسان برنامه ریزی نشده است؛ زیرا که انسان نمی تواند وقایع پیش بینی شده از هزاران سال پیش را سازمان دهد. حالی بیین با هم از روز اول که روز یکشنبه است، شروع کنیم.
روز اول – نوری که در تاریکی بود
سوره ی النور برای بهتر فهمیده شدن این موضوع، از مثالی استفاده می کند:
خدا نور آسمان ها و زمي ن است. مثال نور او مانند طاقی است که در آن چراغی است؛ آن
چراغ در شي شه ئ ی؛ آن شي شه مانند اين که آن است ستارۀ درخشنده، افروخته می شود از
درختی با برکت ی، زي تونی، نه شرقی و نه غربی، نزديک است روغن آن روشنائ ی دهد و
اگر چه نرسي ده است به او آتشی. نوری بر نور. می نماي د راه خدا به نور خود کسی را که
می خواهد. و می فرمايد خدا مثال ها را برای مردم. و خدا به همه چ يز دانا است. )35 )
سوره ی النور، آیه ی 35
این مثال، ده آخرین روز آفرینش اشاره دارد؛ در آن روز خدا نور و روشنایی را پیدا کد کتاب تورات در این باره چنین ای رقم موگه :
۳و خُدا اَمر کد: ”روشنی شُنه!“ و روشنی شُد. ۴و خُدا دِید که روشنی خُوب اَسته و خُدا روشنی ره از ترِیکی جدا کد. ۵اوخته خُدا روشنی ره «روز» و ترِیکی ره «شاو» نام ایشت. روز بیگاه شُده شاو صَباح شُد؛ اِی روزِ اوّل بُود.
۶و خُدا اَمر کد: ”دَ مینکلِ آو ها خالی‌گاه جور شُنه تا آو ره از آو جدا کنه.“
پیدایش 6-3: 1
در اولین روز آفرینش، خداوند با کلام خود، روشنایی را برای از بین بردن تاریکی آفرید. به عنوان علامتی که نشان میداد وقایع اولین روز آفرینش برنامه ریزی شده است، مسیح خود ره ده عنوان نوری که برای از بین بردن تاریکی اماده است، معرفی مونه .
بر روی بت پرستان نور می تابد
عیسی مسیح سوار بر الاغی، تازه وارد اورشلیم شده بود که موفامیم این حادثه را زکریای نبی سال ها پیش (تقریبا 500 سال پیش از آن) پیشگویی کده بود. همچنین این رویداد توسط دانیال نبی، تقریبا 550 سال پیش پیشگویی شده بود. به خاطر عید پاک، بسیاری از یهودیان از کُل دنیا ده شار اورشلیم اماده بود . از ای خاطر ، شهر اورشلیم پر شده بود از زائران یهودی (درست مثل ایام حج در شهر مکه). از ای خاطر همین هم امادن عیسی مسیح، باعث سردرگمی در بین یهودیان شده بود. با این حال فقط یهودیان نبودند که آمدن او را میدید کتاب مقدس درباره ی آنچه که اندکی پس از ورود عیسی مسیح به اورشلیم رخ داد،
ای رقم نوشته کد
۲۰دَ مینکلِ مردُمی که بَلدِه عِبادت کدو دَ عِید رفتُد، بعضی نفرای یونانی ام بُود. ۲۱امُو نفرا پیشِ فِیلِیپُس که از بَیت صَیدای جلِیلیه بُود، اَمَد و ازُو خاهِش کده گُفت: ”صاحِب، مو میخاهی که عیسیٰ ره بِنگری.“ ۲۲فِیلِیپُس اَمَده اَندریاس ره گُفت و اَندریاس و فِیلِیپُس رفته دَ عیسیٰ گُفت.
انجیل یوحنا، 22-20: 12
جدایی بین یونانیان و یهودیان در زمان عیسی مسیح
بلدی یونانیان غیر یهودی، حضور در یک عید دینی یهودی یک تجربه عجیب بود. از آنجا که یونانیان و رومیان ده او وخت مشرک بودند، یهودیان آنا را نجس موگفت و از آنها دوری موکد . از طرف دیگر بیشتر یونانیان، دین نامرئی و یکتاپرستی یهودیان و همچنین عید های مذهبی آنا را احمق موگفت . در
دوره فقط یهودیان یکتاپرست بودند. به خاطر دلایل ذکر شده، آنها از یکدیگر دوری می کردند. یهودیان نسبت به ملل دیگر جمعیت کمتری داشتند، به همین دلیل در انزوا زندگی موکد . دین متفاوت، غذاهای حلال و کتابهای دینی نوشته شده توسط انبیاء ی یهودی باعث به وجود آمدن اختلاف بین یهودیان و مشرکان شد.
اگرچه امروزه زیاد تر کشورها پلی تئیسم و بت پرستی را قبول نداره، اما نباید فراموش کنیم که اوضاع در وخت عیسی مسیح بسیارفرق دشت . در حقیقت، در زمان ابراهیم نبی نیز،به جز او همه مشرک بود . ده حضرت موسی نیز، همه ملت ها بتهای شی را پرستش موکد ؛ خود فرعون ادعا موکد که یکی از خدایان است. بنی اسرائیلی ها شبیه یک جزیره ی تک خدایی کوچک در اقیانوس چند خدایی بودن. ملت هایی که در اطراف و همسایگی بنی اسرائیل زندگی مو کدن ، همگی بت پرست و کافر بودند. وحی دباره آینده برای اشعیای نبی (750 قبل از میلاد) آشکار شد و او در کتابش در مورد تغییر این ملت ها نوشت:
” ای ملّتهای جزایر دوردست و ای مردمی که در جاهای دور زندگی می‌کنید، گوش دهید! قبل از تولّدم، خداوند مرا برگزید و مرا منصوب کرد تا بندهٔ او باشم…
قبل از تولّدم، خداوند مرا انتخاب کرد و او مرا به عنوان بندهٔ خود مأمور ساخت که قومش را بازگردانم و اقوام پراکندهٔ اسرائیل را به وطن خودشان برسانم. خداوند به من چنین لطف کرده است، او سرچشمهٔ قدرت من است. خداوند به من می‌گوید:«ای بندهٔ من، برایت وظیفهٔ بزرگتری دارم. تو نه فقط عظمت قوم اسرائیل-آنها که زنده‌اند- را برمی‌گردانی، بلکه من تو را نور تمام ملّتهای جهان خواهم ساخت، تا اینکه تمام دنیا نجات یابد.»”
کتاب اشعیای نبی، 6-5، 1: 49
” ای اورشلیم، برخیز و مانند خورشید درخشان شو، جلال خداوند بر تو می‌تابد! تیرگی و ظلمت بر سایر ملّتها سایه خواهد افکند، امّا نور خداوند بر تو خواهد تابید و روشنایی حضور او با شما خواهد بود. ملّتها به سوی نور تو کشیده می‌شوند و پادشاهان به سپیده دَم روزی تازه.”
کتاب اشعیای نبی، 3-1: 60
از ای خاطر مینگریم ، که اشعیای نبی دباره بنده ای که قرار است در آینده بیاید، نشته مونه . همچنین دیدیم که در مورد بنی اسرائیل عنوان “چراغی برای ملل” استفاده شده است؛ چراغی که نور شی ده کُل جهان و مردمای ( غیر یهودیان) خواهد تابید. ده نظر از شمو این چی رقم امکان داره ؟ زیرا همورقم که خواندیم، یهودیان خود را از امت های دیگر جدا موکذ .
وختی که عیسی وارد شهر اورشلیم شد، توجه بت پرستان راده خود جلب کد. همو رقم که خواندیم، در آنجا یونانیانی نیز بودند که بلدی دیدن و شنیدن اوده اورشلیم اماده بودند. اما آیا یونانیانی که توسط یهودیان نجس خوانده شده بودند، میتوانستند عیسی مسیح رابینگرن ؟ آنها از طریق شاگردان و حواریون، ده عیسی پیام خود را رساندند. عیسی ده آنها چه جوابی داد؟ آیا عیسی اجازه داد این یونانیانی که یکتا پرست نبودند، او را ملاقات کنند؟ کتاب مقدس در ادامه موگه :
۲۳ولے عیسیٰ دَ جواب ازوا گُفت: ”ساعت شی اَمَده که «باچِه اِنسان» بُزُرگی-و-جلال پَیدا کُنه. ۲۴ما حقِیقت ره دَز شُمو مُوگُم: تاکه دانِه گندُم دَ زمی اُفتَده گور نَشُنه و نَمُره، اُو تنهای خُو مُومنه. لیکِن اگه بُمُره، حاصِلِ کَلو مِیدیه. ۲۵کسی که جان خُو ره دوست دَره اُو ره از دِست مِیدیه و کسی که دَ اِی دُنیا از جان خُو تیر اَسته، اُو جان خُو ره بَلدِه زِندگی اَبَدی نِگاه مُونه. ۲۶اگه کسی میخایهمَره خِدمت کنه، اُو باید ازمه پَیرَوی کُنه و دَ جای که ما بَشُم، خِدمتگار مه ام دَ امُونجی اَسته. هر کسی که مَره خِدمت کُنه، آتِه آسمانی اُو ره عِزَت-و-حُرمَت مِیدیه.
پیشگویی عیسیٰ دَ بارِه مَرگ شی
۲۷آلی روح-و-رَوان مه پَریشان-و-کوٹیوبار شُده؛ ما چی بُگُم؟ آیا بُگُم که ’اَی آتِه آسمانی، مَره ازی ساعتِ که اَمدَنی اَسته خلاص کُو؟‘ لیکِن بَلدِه امزی مقصدما تا اِی ساعت رَسِیدیم. ۲۸ اَی آته، نام خُو ره بُزُرگی-و-جلال بِدی.“ اوخته یگ آواز از آسمو اَمَد که گُفت: ”ما نام خُو ره بُزُرگی-و-جلال دَدیم و باز ام بُزُرگی-و-جلال مِیدیُم.“ ۲۹پس جمعیَتِ مردُم که دَ اُونجی ایسته بُود، اِی ره شِنِید و گُفت: ”گُرگُردراغ بُود!“ دِیگه مردُم گُفت: ”یگ ملایکه قد ازُو توره گُفت.“ ۳۰عیسیٰ دَ جوابِ ازوا گُفت: ”اِی آواز از خاطرِ شُمو اَمَد، نَه بَلدِه ازمه. ۳۱آلی وختِ قضاوَت دَ بَلِه ازی دُنیا اَمَده و حاکِمِ ازی دُنیا بُرو پورته مُوشه. ۳۲و ما وختِیکه از زمی باله کده مُوشُم، پگِ مردُم ره سُون خود کش مُونُم.“ ۳۳عیسیٰ اِی چِیزا ره گُفت تا نِشو بِدیه که اُو دَ چی رقم مَرگ باید بُمُره.
۳۴مردُم دَ جواب شی گُفت: ”مو از تَورات شِنِیدے که مسیح بَلدِه همیشه باقی مُومنه. پس تُو چِطور مُوگی که «باچِه اِنسان» باید باله شُنه؟ و امی «باچِه اِنسان» کِی اَسته؟“ ۳۵اوخته عیسیٰ دَزوا گُفت: ”روشنَیی بَلدِه یگ وختِ کم دَ بَینِ شُمو مُومَنه؛ تا غَیتِیکه روشنَیی دَ بَین شُمو اَسته، راه بورِید؛ نَشُنه که شُمو ره ترِیکی بِگِیره، چُون کسی که دَ ترِیکی راه موره، نَمُوفامه که کُجا موره. ۳۶تا زمانِیکه نُور دَ بَین شُمو اَسته دَ نُور ایمان بیرِید تاکه بچکِیچای نُور بَشِید.“ وختی عیسیٰ امی تورا ره گُفت، اُو از پیشِ ازوا رفت و خود ره تاشه کد.
۳۷باوجُودِ تمامِ امزُو مُعجزه های که دَ پیشِ رُوی ازوا انجام دَدُد، اُونا هنوز ام دَزشی ایمان نَوُردُد. ۳۸دَمزی رقم تورِه اِشعیا پَیغمبر پُوره شُد که گُفتُد:
”اَی خُداوند، کِی دَ پَیغامِ ازمو باوَر کده
و دَ کِی بازُوی خُداوند بَرمَلا شُده؟“
۳۹امزی خاطر ام اُونا نَتنِست که باوَر کُنه، چُون اِشعیا امچُنان گُفتُد:
۴۰”اُو چِیمای ازوا ره کور
و دِل های ازوا ره سخت کده،
تاکه قد چِیمای خُو نَنگره و قد دِل های خُو پَی نَبره
و پس تاو نَخوره تاکه اُونا ره شفا بِدیُم.“
۴۱اِشعیا اِی ره بخاطری گُفت که اُو بُزُرگی-و-جلال ازُو ره دِید و دَ بارِه ازُو نَقل کد. ۴۲لیکِن باوجُودِ ازی ام غَدرِ کٹه کَلونای یهُود دَ عیسیٰ ایمان اَوُرد، مگم از خاطرِ فرِیسیا و از ترسِ ازی که اُونا ره از عِبادت خانه بُر نَکُنه، ایمان خُو ره اِقرار نَکد. ۴۳چُون اُونا تعرِیف-و-تَوصِیفِ مردُم ره از تعرِیف-و-تَوصِیفِ خُدا کده کَلوتَر خوش دَشت.
۴۴اوخته عیسیٰ دَ آوازِ بِلند گُفت: ”کسی که دَز مه ایمان میره، نَه تنها دَز مه ایمان میره، بَلکِه دَمزُو که مَره رَیی کده ام ایمان میره. ۴۵کسی که مَره مِینگره، اُو امُو ره مِینگره که مَره رَیی کده. ۴۶ما مِثلِ یگ نُور دَ دُنیا اَمَدیم تا هر کسی که دَز مه ایمان بیره دَ ترِیکی نَمَنه. ۴۷اگه کسی تورای مَره بِشنَوه و دَزشی عمل نَکُنه، ما دَ بَلِه ازُو قضاوَت نَمُونُم، چراکه ما نَمَدیم تا دُنیا ره قضاوَت کنُم، بَلکِه اَمَدیم تا دُنیا ره نِجات بِدُم. ۴۸بَلدِه کسی که مَره رَد مُونه و تورای مَره قبُول نَمُونه، یگ قاضی وجُود دَره، یعنی کلامی که ما گُفتُم دَ روزِ آخِرَت دَ بَلِه ازُو قضاوَت مُونه. ۴۹چُون ما از خود خُو توره نَگُفتیم، بَلکِه آتِه آسمانی که مَره رَیی کده، اُو دَز مه حُکم دَده که چی بُگُم و چی نَقل کُنُم، ۵۰و ما مِیدَنُم که حُکمِ ازُو زِندگی اَبَدی اَسته. پس چِیزای ره که ما مُوگُم، امُو رقم که آتِه آسمانی دَز مه گُفته، ما نَقل مُونُم.“
انجیل یوحنا 50-23: 12
در این گفتگو که با دخالت صدایی از آسمان ادامه داشت، عیسی گفت : “اگر مه از روی زمین بلند شوم، همه ی مردم را ده طرف خود جلب مونم .” عیسی گفت که همه ی مردم را جذب موکنه ، نه فقط یهودیان را. اگرچه بسیاری از یهودیان یکتاپرست و مومن بودند، ولی هدف عیسی را نفهمیدند. اشعیای نبی دلیل درک نکردن آنها را ای رقم توضیح داد:”خدا قلب آنها را سخت کرده است”. اگرچه آنها از خدا ترسیده بودند و به او ایمان داشتند ولی نمی خواستند تمام و کمال از او اطاعت کنند که این کارشان موجب شد تا سخنان عیسی مسیح را درک نکنند.
عیسی مسیح با جسارت اعلام کرد که : ” من نوری هستم كه به جهان آمده‌ام تا هرکه به من ایمان آورد در تاریكی نماند”
آیه ی 46
تمام پیامبران پیش از او در مورد کسی نبوت کرده بودند که قرار بود با امادون خو نور خود را به تمامی جهانیان بتاباند. روزی که وارد اورشلیم شد، نور خود را ده بت پرستانی که آنجا بودند، تاباند. آیا این نور به بقیه ی انسان ها هم خواهد تابید؟ منظور عیسی مسیح از گفتن این جمله چه بود: “اگر از روی زمین بلند شوم” ؟ برای یافتن پاسخ این سوال، می بایست بررسی “هفته ی آخر زندگی او” را ادامه دهیم.
تصویر بعدی هر روز این هفته ی آخر را نشان می دهد. روز یکشنبه که اولین روز هفته بود، عیسی تمام نبوت های 3 پیامبر را به جای آورد. او طبق پیشگویی های زکریای نبی، سوار بر کره الاغی شده، به اورشلیم آمد. عیسی این کار ده وختی که دانیال نبی پیش بینی کرده بود، انجام داد. طبق پیشگویی های اشعیای نبی، سخنان و معجزات عیسی، مشرکان و بت پرستان را جذب خود کرد.
اولین روز از آخرین هفته ی زندگی عیسی مسیح- روز یکشنبه