سوره ی الانشقاق درباره ی از بین رفتن آسمان و زمین در روز قیامت صحبت می کند:
وقت يکه آسمان بشگافت. )1 ) و گوش کرد برای )فرمان( پروردگار خود و سزاوار گوش کردن شد. )2 و وقت يکه زمي ن گسترده شد. )3 ) و بي رون انداخت آنچه در آن )بود( و خالی شد. )4 ) و گوش کرد برای )فرمان( پروردگار خود و سزاوار گوش کردن شد. )5 ) ای انسان هرآئ ي نه تو تَلش کننده ئی به سو ی پروردگار خود به تَلش تمام پس مَلقات
خواهی کرد او را. )6 ) پس اما هر که داده شد او را نامۀ اعمال او بدست راست او. )7 پس به زود ی حساب کرده شود حساب ی آسان. ) 8 ) و باز می گردد بسو ی اهل خان ۀ خود شادمان شده. )9 ) اما هر که داده شد او را نامۀ اعمال او از پس پشت او. )10 ) پس به زود ی م ی خواهد هَلکت را. )11 ) و در آي د به آتش سوزان دوزخ. ) 12 )سوره ی الانشقاق آیه ی 1 تا 12
مینگرین که ای سوره چی رقم ده مو هشدار می ده : “…اما كسى كه كارکده گی شی از پشت سرشی ده او داده موشه زودا كه هلاك [خويش] خواهد و در آتش انداخته موشه .”
آیا موفامید کتابی که اعمال شمو در او نوشته شده است، به کدام دست شمو داده خواهد شد؟
سوره ی الطور درباره ی زلزله ای که در روز قیامت رخ خواهد داد، حرف می زنه ؛ هم ده عذاب کشیدن مردم اشاره مونه :
“پس ایله کنیدده او روزی كه در آن بي هوش موشید . روزى كه هیله شی ده هیچ رقم ده كارشی نمییه و حمايت نمونه و در حقيقت غير از اين [مجازات] عذابى [ديگر] براى كسانى كه ظلم كرده اند خواهد بود ولى بيشترشان نمى دانند [كه آن عذاب چيست].”
سوره ی الطور، آیه ی 45 تا 47
آیا مطمئن هستید که در طول زندگی خود گناهی مرتکب نشده اید و هرگز حقیقت را انکار نکرده اید؟ آیا مطمئن هستید که در آن روز پیروز از دادگاه بیرون خواهید رفت؟
حضرت عیسی مسیح به خاطر کسانی به این دنیا آمد که نمی دانستند در روز قیامت چگونه لیست اعمالشان را به دستشان خواهند داد؛ او برای کمک به درماندگان آمد. بیایید نگاهی به سخنان او در کتاب مقدس بیاندازیم:
“پس عیسی بار دیگر به آنها گفت: «یقین بدانید كه من برای گوسفندان در هستم. همهٔ کسانیکه قبل از من آمدند، دزد و راهزن بودند و گوسفندان به صدای آنان گوش ندادند. من در هستم، هرکه به وسیلهٔ من وارد شود نجات مییابد و به داخل و خارج میرود و علوفه پیدا میکند. دزد میآید تا بدزدد، بكشد و نابود سازد. من آمدهام تا آدمیان حیات یابند و آن را به طور كامل داشته باشند. «من شبان نیكو هستم، شبان نیكو جان خود را برای گوسفندان فدا میسازد. امّا مزدوری كه شبان نیست و گوسفندان به او تعلّق ندارند وقتی ببیند كه گرگ میآید، گوسفندان را میگذارد و فرار میکند. آنگاه گرگ به گلّه حمله میکند و گوسفندان را پراكنده میسازد. او میگریزد چون مزدور است و به فكر گوسفندان نیست. من شبان نیكو هستم، من گوسفندان خود را میشناسم و آنها هم مرا میشناسند. همانطور كه پدر مرا میشناسد، من هم پدر را میشناسم و جان خود را در راه گوسفندان فدا میسازم. من گوسفندان دیگری هم دارم كه از این گلّه نیستند، باید آنها را نیز بیاورم. آنها صدای مرا خواهند شنید و یک گلّه و یک شبان خواهند شد. «پدرم مرا دوست دارد زیرا من جان خود را فدا میکنم تا آنان را بار دیگر بازیابم. هیچکس جان مرا از من نمیگیرد، من به میل خود آن را فدا میکنم. اختیار دارم كه آن را فدا سازم و اختیار دارم كه آن را باز به دست آورم. پدر این دستور را به من داده است.»”
انجیل یوحنا 18-7: 1
دیدیم که عیسی مسیح حتی در روز داوری هم صلاحیت و قدرت محافظت و زنده کردن کسانی را که به او تعلق دارند را دارد. آیا او واقعا این اختیار را دارد؟ می دانیم که پیشگویی های کتاب تورات، مزامیر و کتب انبیای دیگر این را اثبات می کنند که او دارای برترین قدرت و صلاحیت است. کتاب تورات به ما می گوید که جهان هستی در شش روز آفریده شده است. کتاب مزامیر و کتب انبیای دیگر پیشگویی های بیشتری در مورد آمدن عیسی مسیح کرده اند. همچنین این کتاب ها به ما نشان می دهند که آمدن او به این دنیا از قبل برنامه ریزی شده بود. چگونه شخصی می تواند به عیسی مسیح تعلق داشته باشد؟ منظور عیسی از جمله ی “جان خود را در راه گوسفندان فدا میسازم.” چه بود؟ جواب این سوال را در این قسمت بخوانید.
تعالیم عیسی مسیح همیشه بین مردم اختلاف ایجاد می کرد؛ امروزه نیز چنین این دو دستگی بین مردم به وجود می آید. پایان این مقاله را با خواندن آیات زیر تمام کنید و ببینید که چگونه کسانی که تعالیم او را گوش می کردند، به دو دسته تقسیم شدند:
۱۹از خاطرِ امزی توره ها یهُودیا بسم دَ بَین خُو تقسِیم شُد. ۲۰غَدر نفرا از مینکلِ ازوا گُفت: ”اُو جِندی یَه و دیونَگی مُونه؛ چرا شُمو تورِه ازُو ره گوش مُونِید؟“ ۲۱دِیگرو گُفت: ”اِی توره ها از آدمِ جِندی نِییه. جِن نَمِیتنه که چِیمای آدمِ کور ره واز کُنه، یا مِیتنه؟“
یهُودیا عیسیٰ ره بسم رَد مُونه
۲۲دَمزُو غَیت عِیدِ وَقفِ قُربانگاه دَ اورُشَلیم رسِید. وخت ام زِمِستو بُود ۲۳و عیسیٰ دَ خانِه خُدا طرفِ بَرَندِه سُلَیمان قَدم مِیزَد. ۲۴اوخته یهُودیا دَ گِرد شی جَم شُده گُفت: ”تا چی غَیت مو ره اَندر شک میلی؟ اگه تُو مسیح اَستی، دَز مو واضِح بُگی.“ ۲۵عیسیٰ دَ جوابِ ازوا گُفت: ”ما دَز شُمو گُفتُم و شُمو باوَر نَمُونِید. کارای که ما دَ نامِ آتِه خُو مُونُم، اُونا دَ بارِه مه شاهِدی مِیدیه. ۲۶لیکِن شُمو باوَر نَمُونِید، چراکه شُمو از جُملِه گوسپندوی مه نِیید. ۲۷گوسپندوی مه آواز مَره مِیشنَوه و ما اُونا ره مینَخشُم و اُونا از پُشت مه مییه ۲۸و ما دَزوا زِندگی اَبَدی مِیدُم و اُونا هیچ وخت از بَین نَموره و هیچ کس ام اُونا ره از دِستِ مه گِرِفته نَمِیتنه. ۲۹آتِه مه که از پگ کده بُزُرگتَر اَسته، اُونا ره دَز مه دَده و هیچ کس نَمِیتنه که اُونا ره از دِستِ آتِه آسمانی بِگِیره. ۳۰ما و آته یگ اَستی.“
۳۱یهُودیا بسم سنگا ره جَم کد تا اُو ره سنگسار کُنه. ۳۲عیسیٰ دَ جواب ازوا گُفت: ”ما غَدر کارای خُوب از طرفِ آتِه آسمانی دَز شُمو نِشو دَدُم. از خاطرِ کُدَمِ ازوا شُمو مَره سنگسار مُونِید؟“ ۳۳یهُودیا دَ جواب شی گُفت: ”بَلدِه کارای خُوب تُو، تُو ره سنگسار نَمُونی، بَلکِه از خاطرِ کُفرگویی تُو، چُون تُو که یگ اِنسان اَستی، دعوای خُدایی مُونی.“ ۳۴عیسیٰ دَ جوابِ ازوا گُفت: ”آیا دَ شریعتِ شُمو امی رقم نوِشته نِییه که ’ما گُفتُم، شُمو خُدایو اَستِید؟‘ ۳۵اِمکان نَدره که کلامِ خُدا باطِل شُنه. اگه خُدا کسای ره که کلامِ خُدا بَلدِه ازوا نازِل شُد، خُدایو گُفت، ۳۶آیا شُمو کسی ره که آتِه آسمانی تقدِیس کده دَ اِی دُنیا رَیی کد، کُفرگوی مُوگِید، فقط بخاطری که ما گُفتُم: ’ما باچِه خُدا اَستُم؟‘ ۳۷اگه ما کارای آتِه خُو ره نَمُوکنُم، دَز مه ایمان نَیرِید. ۳۸لیکِن اگه ما مُونُم، حتیٰ اگه دَز مه ایمان نَمیرِید، دَ کارای مه ایمان بیرِید، تا بِدَنِید و بُفامِید که آته دَز مه وجُود دَره و ما دَ آته.“ ۳۹پس اُونا بسم کوشِش کد که اُو ره گِرِفتار کُنه، مگم اُو خود ره از دِستِ ازوا خطا دَده رفت.
۴۰عیسیٰ دُوباره دَ اُو لبِ دریای اُردُن رفت، دَمزُو جای که یحییٰ دَ زمانای پیش غُسلِ تعمِید مِیدَد و اُو دَ امُونجی مَند. ۴۱ دَ اُونجی غَدر مردُم پیش شی اَمَده گُفت: ”یحییٰ هیچ مُعجزه نَکد، مگم هر چِیزی که یحییٰ دَ بارِه امزی آدم گُفت، حقِیقت پَیدا کد.“ ۴۲و غَدر مردُم دَ اُونجی دَزُو ایمان اَوُرد.
انجیل یوحنا 42-19: 10